Симптоми и дијагноза на хемороиди

Што се хемороиди?

Хемороидите се зголемени и воспалени крвни садови во пределот на анусот и ректумот. Тие можат да бидат внатрешни (се наоѓаат во ректумот) или надворешни (се формираат под кожата околу анусот). Оваа состојба е честа и може да предизвика болка, непријатност и крварење при празнење на цревата.

Причини за појава на хемороиди

Главниот фактор за појава на хемороиди е зголемен притисок врз вените во ректалниот и аналниот регион. Причинители можат да бидат:

долготрајно седење или стоење,
хроничен запек или дијареа,
напрегање при празнење на цревата,
бременост (поради зголемен притисок врз карличните вени),
недостаток на растителни влакна во исхраната,
прекумерна телесна тежина,
стареење (слабеење на ткивата во ректалниот регион),
тешко физичко оптоварување.

Симптоми на хемороиди

Симптомите зависат од видот и тежината на состојбата. Внатрешните хемороиди обично не предизвикуваат болка, но можат да предизвикаат крварење при празнење на цревата. Во некои случаи, можат да излезат надвор од анусот (пролапс), што може да доведе до иритација и болка. Надворешните хемороиди може да предизвикаат силено чешање, болка, оток и крварење. Доколку се формира тромб во надворешниот хемороид, болката може да биде многу интензивна.

Како се дијагностицираат хемороидите?

Лекарот може да постави дијагноза со: физички преглед (инспекција на аналниот регион), ректален преглед (преглед со прст во ректумот), аноскопија или ректоскопија (визуелизација на внатрешните хемороиди со мала камера). Ако постои ректално крварење, може да се препорача колоноскопија за да се исклучат други заболувања како што се полипи или рак на дебелото црево.

Третман и управување со хемороиди

Терапијата зависи од тежината на состојбата.

Благи случаи може да се третираат со:

зголемување на внесот на растителни влакна (овошје, зеленчук, житарки),
консумација на доволно течности,
користење на топли седечки бањи (20 минути, неколку пати дневно),
локални креми и масти (содржат хидрокортизон, лидокаин),
избегнување на долготрајно седење или напрегање.

Ако симптомите се потешки, можни се медицински процедури како: склеротерапија (инјектирање на супстанца за намалување на хемороидите), лигирање со гумени прстени (намалување на хемороидите со ограничување на нивното снабдување со крв), коагулациски техники (инфрацрвена или ласерска терапија). Во тешки случаи или ако другите терапии не даваат резултат, може да биде потребна хируршка интервенција (хемороидектомија или операција со степлер).